BERBAGAI-bagai pandangan dan pendapat diberikan terhadap definisi keusahawanan. Lain buku lain pula cara penjelasannya. Tidak ada definisi piawai yang boleh digunakan untuk menterjemahkan definisi keusahawanan.
Ini ialah kerana keusahawanan ialah satu aktiviti unik yang dijalankan oleh seseorang sebagai kerjaya untuk mendapatkan untung serta memerlukan gabungan perkara-perkara asas seperti keperibadian, kelakuan, pengalaman, pemikiran, keupayaan, modal, pengetahuan dan lain-lain lagi.
Walaupun terdapat definisi yang berbeza tetapi konsepnya adalah sama, iaitu berusaha untuk mendapatkan keuntungan dengan penggunaan sumber-sumber yang diperolehi.
Keusahawanan adalah satu perkataan yang agak baru yang digunakan oleh masyarakat Melayu untuk menerangkan kerjaya seseorang dalam bidang perniagaan. Ia digunakan sebagai terjemahan kepada perkataan “Enterprice’. Berikut dijelaskan beberapa definisi keusahawanan yang telah difahamkan dan terdapat dalam buku-buku bacaan.
Keusahawanan ialah aktiviti perniagaan yang berpunca dari kebolehan seseorang mengenalpasti peluang pelaburan dan perniagaan dan bertindak untuk menjayakan rancangan yang menghasilkan keuntungan pada dirinya dan membantu pembangunan ekonomi negara.
Aktiviti perniagaan yang berpunca dari kesanggupan seseorang menjalankan sesuatu perniagaan yang menguntungkan dengan cara memenuhi keperluan pengguna dan masyarakat.
Aktiviti perniagaan yang diwujudkan oleh seseorang yang mentafsirkan keadaan persekitaran, mengenalpasti peluang, menggunakan bahan, melaksanakan idea-idea, menambahkan kekayaan dan menggalakkan kebajikan sosial.
Aktiviti perniagaan yang dimulakan oleh seseorang yang bersifat berani mengambil risiko yang telah diperhitungkan dengan penuh keyakinan dan bertanggungjawab terhadap masyarakat.
Aktiviti perniagaan yang dihasilkan oleh seseorang yang menumpukan kecenderungan fikiran dan mengambil risiko yang telah diperhitungkan untuk mencapai matlamat perdagangan dan perindustrian.
Satu seni iaitu keupayaan menggabungkan dan menggunakan sumber-sumber yang ada dan menyelaraskan aktiviti perniagaan dan menguntungkan, dengan cara yang dinamik.
Aktiviti perniagaan yang dimulakan oleh seseorang yang mempunyai keinginan mendesak untuk mewujudkan nilai-nilai kejayaan dengan cara mengambil risiko yang telah diukur dan dibezakan dengan satu-satu yang tidak pasti dan seterusnya memaksimakan peluang yang ada.
Aktiviti perniagaan yang berpunca dari kebolehan seseorang membeli barangan dan mengurus faktor-faktor pengeluaran dan melipatgandakan kekayaan dengan cara yang cekap dan berkesan.
Pengendalian perniagaan yang dihasilkan oleh seseorang yang berani mengambil risiko dan membuat keputusan, rajin menggunakan akal fikiran, bebas bertindak, mengadakan kebajikan dan kepimpinan yang sukar dicari ganti.
Perniagaan yang dijalankan oleh manusia yang boleh mengembangkan kemajuan ekonomi dengan pesat.
Sebagaimana yang telah dijelaskan, kita dapati definisi keusahawanan mempunyai tafsiran yang berbeza-beza tetapi mempunyai konsep yang sama. Dalam erti kata yang lain, keusahawanan, adalah perniagaan yang diwujudkan atau dimulakan, atau perniagaan yang dikembangkan dan dimajukan oleh seseorang yang berani mengambil risiko, rajin, inginkan kejayaan hidup, tahu mengenalpasti peluang dan menggabungkan kebolehan dan pengetahuannya untuk menguruskan perniagaan yang mendatangkan keuntungan. Kesan daripada aktiviti tersebut dapat membantu pembangunan ekonomi negara serta meninggikan taraf kehidupan masyarakat.
Di sini kita dapati bahawa keusahawanan meliputi semua jenis perniagaan sama ada kecil atau besar. Oleh itu seseorang yang bertindak dan berniaga dalam konteks definisi keusahawanan dan usahawan. Usahawan adalah seseorang yang mengendalikan perniagaan dengan cekap dan mengikut kecenderungan fikiran, memenuhi keperluan serta bertanggungjawab terhadap masyarakat dan mendapatkan keuntungan yang berpatutan.
Berbeza dengan peniaga, di mana peniaga adalah seseorang yang mengendalikan perniagaan tetapi hanya memberi tumpuan kepada keuntungan perniagaannya sahaja. Peniaga biasanya mudah putus asa, tidak sabar dan inginkan kejayaan dalam masa yng singkat. Jika peniaga mengalami kerumitan dalam perniagaan, beliau akan lebih mudah bertindak mengecewakan pelanggannya dan kadangkala sanggup menipu pelanggannya.
Definisi keusahawanan yang telah diperbincangkan memperlihatkan kepada kita bahawa kebanyakan nilai-nilainya tertumpu kepada kualiti keperibadian seseorang usahawan, yang berusaha mencapai kejayaan hidup dan faedah keuntungan perniagaannya. Keusahawanan tidak hanya tertumpu kepada modal perniagaan atau banyaknya jualan. Ia memerlukan dua modal asas yang utama iaitu akal fikiran yang waras dan kesihatan tubuh badan yang baik. Modal kewangan merupakan faktor kedua dalam pengurusan perniagaan. Kejayaan dalam keusahawanan lebih mudah dicapai jika seseorang itu mempunyai sifat-sifat keusahawanan.
Seorang pengusaha ternakan ayam boleh diambil sebagai contoh untuk menjelaskan perbezaan antara seorang usahawan dan peniaga. Jika ia seorang peniaga, beliau akan hanya mengira kos jualan untuk pembelaan ayam sehingga ia dijual. Keuntungan hasil jualan dikira dengan menolak jumlah kos jualan. Jika jumlah jualan tinggi, manakala kos pengeluaran rendah, bermakna ada keuntungan. Tetapi jika jumlah jualan rendah dari kos ataupun sama dengan kos jualan, beliau akan rugi atau hanya pulang modal sahaja. Jika keadaan ini berterusan seseorang peniaga itu mungkin akan berhenti dari perniagaan ini ataupun menukar ke perniagaan baru. Tetapi bagi seorang pengusaha pentenakan ayam yang bersifat sebagai seorang usahawan, beliau akan mempelbagaikan usahanya untuk menambahkan keuntungannya. Jika jualan ayam rendah, beliau akan menambahkan pendapatan mungkin dengan menjual najis ayam untuk membuat baja, menjual ayam yang disembelih dan diproses, menjual isi perut ayam kepada kilang membuat makanan binatang, atau kepada penternak ikan jelawat. Bulu ayam boleh diproses dan dibuat bantal seperti bantal-bantal di Amerika Syarikat. Pendapatan boleh juga didapati dengan menjual kaki ayam ke restoran-restoran Cina yang gemar menyediakan sajian ini.
Dari contoh ini, kita boleh membuat kesimpulan bahawa usahawan ialah seorang yang kreatif dan mempelbagaikan usaha untuk meningkatkan pendapatannya dengan tidak hanya beergantung pada satu punca sahaja. Usaha-usaha yang dilakukan telah dirancang dengan teliti dan hasilnya ialah kerja yang lebih produktif.
Jenis Keusahawanan dan Perniagaan
Aktiviti perniagaan atau keusahawanan yang banyak dilakukan terbahagi kepada empat bahagian:
* Perkilangan dan Pemerosesan
* Pengedar atau Agen
* Runcit
* Perkhidmatan
Perkilangan dan pemerosesan
Perniagaan perkilangan dan pemerosesan adalah satu cara perniagaan yang mana memerlukan tempat yang khas untuk mengumpulkan bahan-bahan mentah yang diperlukan, dan gabungan bahan-bahan ini dijadikan satu barangan yang digunakan dan diperlukan oleh pengguna atau pelanggan.
Barangan yang dikeluarkan adalah untuk penggunaan terus kepada pengguna ataupun untuk kilang lain. Cara pembentukan atau untuk menyiapkan barangan perlu mengikut proses yang telah ditetapkan; sama ada dengan bantuan mesin atau bantuan manusia.
Pada kebiasaannya jenis perkilangan dan pemerosesan memerlukan sekumpulan pekerja yang mempunyai tugas-tugas yang berasingan dalam menyiapkan barang tersebut. Barangan yang telah siap akan diedarkan melalui pengedar atau agen yang bertugas untuk menyampaikan barangan tersebut kepada pengguna.
Perniagaan seperti membuat peti sejuk, kereta atau radio dianggap perniagaan perkilangan. Perniagaan seperti percetakan dan pembentukan barangan makanan boleh dianggap sebagai pemerosesan, tetapi semua aktiviti perniagaan jenis ini mempunyai tempat khas yang disebut sebagai kilang.
Pengedaran atau Agen
Pengedar atau agen disebut sebagai orang pertengahan yang menguruskan pengedaran barangan yang diperolehi dari kilang kepada peruncit atau pengguna. Jenis-jenis barangan seperti barangan makanan, jam, kereta dan barangan lain lebih ekonomi jika diedarkan melalui pengedar atau agen.
Walau bagaimanapun pengedaran barangan berbentuk perkhidmatan seperti insurans, juruperunding atau khidmat akautan, tidak wajar disebut pengedar. Terma yang sesuai bagi perniagaan ini disebut agen. Jika kilang-kilang membuat barangan terdapat di negara lain ingin mengedarkan barangannya di Malaysia, maka ia perlu melantik pengedar atau agennya di Malaysia.
Sesebuah kilang boleh mengedar barangannya sendiri, tetapi kos pengurusan pengedaran lebih tinggi daripada jika ia melantik dan memberi kuasa kepada pengedar atau agen. Contoh pengedaran antarabangsa yan g terkenal di Malaysia adalah seperti Boustead Sdn. Bhd. dan Sime Darby Sdn. Bhd. Banyak juga pengedar tempatan yang mengedar barangan-barangan yang dibuat di Malaysia.
Runcit
Perniagaan secara runcit merupakan jenis perniagaan yang terbanyak di Malaysia. Barangan yang diperolehi untuk diniagakan mungkin datang dan dibeli terus dari kilang atau dari pengedar atau agen.
Perniagaan runcit didapati di semua kawasan sama ada di kampung atau di bandar. Kedai yang menjual barangan harian atau barangan dapur disebut kedai runcit, tetapi banyak lagi jenis perniagaan lain yang disebut perniagaan runcit seperti restoran, stesyen minyak, kedai ubat, kedai gambar, kedai kain baju, kedai alat-alat tulis, kedai alat elektrik, kedai alat solek dan sebagainya.
Perniagaan runcit diistilah begitu, sebab jenis perniagaan berurusan dan penjualan terus kepada pelanggan atau pengguna. Perniagaan runcit kebiasaannya memerlukannya pameran
barangan yang diniagakan di kedainya.
Perkhidmatan
Perkhidmatan yang diniagakan dianggap barangan. Penjualan perkhidmatan berbeza sedikit dengan penjualan barangan, sebab perkhidmatan yang diniagakan tidak boleh dilihat seperti khidmat peguam, akauntan, juruperunding, doktor dan lain-lain khidmat yang profesional.
Perkhidmatan ini diperlukan oleh pengguna atau pelanggan. Perniagaan perkhidmatan memerlukan kemahiran yang boleh mempengaruhi pelanggan. Kedai-kedai seperti membaiki alat-alat elektrik, membaiki kereta dan kedai gunting juga disebut sebagai perkhidmatan.
SALAM 
